Ζωγράφος
– Γεννήθηκα κοντά στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, στο Θησείο. Ο παππούς μου ήταν παπάς. Πήγαινα στο ιερό τις Κυριακές. Θυμάμαι το πάτωμα που έκανε θόρυβο και νόμιζα ότι ήταν… ο Θεός!
Αλέκος Φασιανός, στη συνέντευξη που κάναμε το 2007 και μεταδόθηκε ξανά χθες από το BLUE SKY, στο πλαίσιο των επαναλήψεων με κορυφαίους του πολιτισμού, ως αντίδοτο στην υπερπληροφόρηση του κορωνοϊού.
Φορώντας στρατιωτικό αμπέχονο, ο μεγάλος ζωγράφος, μου αφηγήθηκε βασικούς σταθμούς της πορείας του στη ζωγραφική και σταχυολογώ χαρακτηριστικές του απαντήσεις:
– Τίποτα δεν είναι πρωτοποριακό ή καινούργιο… Το καινούργιο είναι το πάθος που έχεις.
– Πήγα στο Παρίσι όχι για να μάθω κάτι, αλλά για να αντιπαρατεθώ.
– Μια λαδόκολλα και ένα πιάτο φακή, είναι πιο σπουδαία από μια ποικιλόχρωμη εικόνα.
– Μόρφωση δεν είναι η πληροφόρηση. Μόρφωση είναι Παλαιά και Καινή Διαθήκη, Ιλιάδα, Γκάτσος, Εμπειρίκος.
– Όσο πιο πολλά γνωρίζεις, τόσο πιο πολλά καταλαβαίνεις.
– Όπου δεν υπάρχει γνώση, υπάρχει μύθος.
– Ο Χριστός σε κάθε χώρα είναι άλλος.
– Η μεγαλύτερη Επανάσταση είναι η Αγάπη στον πλησίον.
Και όταν στο τέλος της συνέντευξης τον ρώτησα τί ερώτηση θα έκανε στον εαυτό του, απάντησε «σαν έτοιμος από καιρό»…
ΑΛΕΚΟΣ ΦΑΣΙΑΝΟΣ: Έχω κάνει πολλές φορές στον εαυτό μου την ερώτηση πώς να ζω χωρίς να τρώω και χωρίς να έχω ανάγκες…
