Η ποιητική φλέβα του Κώστα Μαρδά, που περνά υποδόρια, χρόνια τώρα στον δημοσιογραφικό και συγγραφικό του λόγο, αναμενόμενο ήταν ότι κάποια στιγμή θα κυλήσει αυτόνομη.
Και αυτόφωτη.
Ποιητής για δύσκολους καιρούς. Αυτό το χαρακτηριστικό νομίζω του αρμόζει, καθώς η συλλογή με τίτλο «Και τι ειν’ ωρέ ο θάνατος μπρος στην ασυμμετρία;» κυκλοφορεί σε μια εποχή, όπου «ιδέες, άνθρωποι, θεοί, κυκλοφορούν με μάσκες».
Πρέπει να ομολογήσω ότι με ποίηση σε δεκαπεντασύλλαβο έχω να συνομιλήσω από τα μαθητικά μου χρόνια. Κι εδώ οφείλω να εκφράσω τον θαυμασμό μου στον δημιουργό, για την ελκυστική απεικόνισή του σε δίστιχα.
Δίστιχα αποστάγματα -αποφθέγματα σοφίας, με μια θεματολογία που δεν αφήνει τίποτα στη θέση του. Αισθάνθηκα να με προκαλούν και, με τη σειρά μου, προ(σ)κάλεσα τον δημιουργό τους να απαντήσει σε ερωτήσεις που τις συνοδεύω από ένα σχετικό δίστιχο.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης
ένας διαφορετικός «διάλογος»
του Κώστα Μαρδά
με την Ευγενία Ασλανίδη
Έτσι ξεκίνησε ένας διάλογος που δεν έχει μόνο συμβολική, αλλά και ουσιαστική σημασία για την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
ΕΡ. Πιστεύεις στο Θεό; Υπάρχει παντού μες στη συλλογή.
«Πεθαίνουν λαϊκοί Θεοί
και πλούσιοι την γλυτώνουν».
ΑΠ. Δεν πιστεύω στο Θεό της Τρομοκρατίας… Πιστεύω στο Θεό της Αγάπης… Που όμως δεν υπερισχύει ούτε μεταξύ των εκπροσώπων του.
ΕΡ. Όταν το έγραφες είχες υπόψη σου το πόσο χρήσιμο είναι το ιικό φορτίο των λυμάτων για την καταγραφή των κρουσμάτων της πανδημίας;
«Ω δίκτυο αποχέτευσης
χρήσιμο σαν θρησκεία».
ΑΠ. Το επίγραμμα το έγραψα πολύ πριν επαληθευθεί. Απόδειξη ότι η Ποίηση είναι ενόραση…
ΕΡ. Έχει δαπανηθεί πολλή φαιά ουσία για τον ιδιωτικό τομέα και τον δημόσιο κι ακόμα στα χαρακώματα βρίσκονται.
«Εσύ Θεός ιδιωτικός
κι εγώ του δημοσίου».
ΑΠ. Πόσο αντιθεϊκό να θέλουν ορισμένοι να έχουν Θεό Ι.Χ., ενώ οι κανόνες του είναι Δ.Χ…
ΕΡ. Περίγραψε μου μια ιδανική πόλη;
«Σε πόλεις δίχως εξοχές
παιδιά θερίζουν λύπες».
ΑΠ. Όταν σταματήσουν να ευδοκιμούν τα σίδερα του μίσους και της αγάπης στην προσωπική μας μικρότητα…
ΕΡ. Η φιλία τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
«Στο πρόσωπό σου χαρακιές
από παλιές φιλίες».
ΑΠ. Δίνω μεγάλη σημασία σε αυτή τη λέξη-συμπεριφορά… Γι’ αυτό και αποφεύγω – όσο… γίνεται – την προσφώνηση, προσπαθώντας να μην την τραυματίζω… αλλά να την υπηρετώ, στα μέτρα του δυνατού και του αδύνατου…
ΕΡ. Μίλα μου για τη μάνα (σου)
«Έχω τρανή σημαία μου
της μάνας την μαντήλα».
ΑΠ. Εδώ και τέσσερα χρόνια έχει άνοια… Και δεν μπορώ να συγχωρήσω το Θεό που την ταλαιπωρεί αναίτια.. Όπως συμβαίνει με δισεκατομμύρια στον κόσμο μάνες – Αγίες για μας!..
ΕΡ. Θεωρείς ότι έχουμε πειστεί γι αυτό;
«Κλεισμένοι μες στα κόμματα
δεν είδαμε φεγγάρια»
ΑΠ. Τα κόμματα και οι ιδεολογίες, όταν μετατρέπονται σε σκληροπυρηνικές θρησκείες, σου φωτίζουν τα μάτια, κάνοντάς σε πιστό, αλλά προϊόντος του χρόνου σε στραβώνουν, αν δεν έχεις το τρίτο μάτι της απιστίας έναντι της μοναδικής αλήθειας…
ΕΡ. Το σύστημα παλεύεται από μέσα;
«Λόγια αντισυστημικά
και πράξεις φοβισμένες»
ΑΠ. Η πλέον ολοσχερής αμφισβήτηση είναι αυτή που ξεκινάει εντός του συστήματος … Από πάνω προς τα κάτω και αντιστρόφως…
ΕΡ. Υπάρχουν Παναγούληδες σήμερα;
«Εμείς οι πιο δειλοί νεκροί
και ζει ο Παναγούλης».
ΑΠ. Σήμερα, όχι… Αύριο ναι !Θα υπάρξουν Παναγούληδες , υπογραμμίζοντας την δική μας δειλία…
ΕΡ. Είσαι κατά των παρελάσεων;
«Μαθητική παρέλαση
σ’ αίματα ξηραμένα».
ΑΠ. Είμαι υπέρ των παρελάσεων ! Ως απόδοση τιμής στους νεκρούς των πολέμων… Και ως ποιητική- θεατρική πράξη που υπερβαίνει τη στρατοκρατία, προκαλώντας τη συγκίνηση της αργίας…
ΕΡ. Στη σκέψη μου έρχεται το ελληνοτουρκικό, που το κατέχεις καλά
«Η θάλασσα δεν κάμπτεται
Στους πυροβολισμούς τους»
ΑΠ. Το Αιγαίο υφίσταται μια αρχαία επίθεση, όπως και επί Δαρείου και Ξέρξη… Υπερασπιζόμενοι τα σύνορα, χωρίς την παράκρουση του εθνοφυλετισμού, είναι σαν να υπερασπιζόμαστε την ελευθερία της Ποίησης απέναντι στο Δαρείο- Ερντογάν..
ΕΡ. Η αγάπη ποια θέση έχει στη ζωή (σου);
«Θα σου το πω το σ’ αγαπώ
σαν βρω καινούρια λέξη».
ΑΠ. Δεν μ’ αρέσει η κατάχρηση της λέξης «αγάπη»… Προτιμώ τη σιωπηλή της χρήση, έχοντας επίγνωση του ανέφικτου …
ΕΡ. Τι είδους όπλο είναι η ποίηση;
«Γράφω στην μαύρη ποίηση
για να μην πάρω τ’ όπλο».
ΑΠ. Η Ποίηση είναι όπλο αγχέμαχο – δηλαδή για μάχη εκ του σύνεγγυς…
ΕΡ. Κινδυνεύει ο πλούτος της γλώσσας μας;
«Πάρε μου τα νομίσματα
και δώσ’ μου τα σε λέξεις».
ΑΠ. Η αλόγιστη εισαγωγή αγγλικών λέξεων- όρων , που γίνεται από κόμπλεξ, από ξιπασιά και από… δηθενιά, συνιστά κίνδυνο, ναι !..Όμως η γλώσσα δεν αποτελεί απόλυτη αξία. Το «αγαπώ» η το «μισώ», αν το πεις στα ελληνικά ή στα αγγλικά ή στα τούρκικα, δεν αλλάζει την έννοια. Πάνω από τις λέξεις είναι οι πράξεις !..
ΕΡ. Για την ελληνική Παιδεία ποια είναι η γνώμη σου;
«Εξπέρ στα μαθηματικά
μα άνθρωπος δεν ήταν».
ΑΠ. Δυστυχώς η Παιδεία, μπορεί να σου ανοίγει τα μάτια, αλλά δεν σου ανοίγει την καρδιά!.. Το δείχνουν οι καταγγελίες βίας, απρέπειας και απανθρωπιάς από ανθρώπους του …πνεύματος και της τέχνης , προερχόμενες μάλιστα και από… «προοδευτικούς»!..
ΕΡ. Με την αισιοδοξία τι σχέση έχεις;
«Αλήθεια, τι χρειάζεται
ο νέος, πάλι, χρόνο
ΑΠ. Είμαι συγκρατημένα …απαισιόδοξος !..
ΕΡ. Τι σου έδωσε η μετανάστευση;
«Χιόνια, βροχή ο Καναδάς
λύπη λεπτή κουρτίνα».
ΑΠ. Θαυμασμό στους ήρωες της εργασίας του Μόντρεαλ σε ένα κράτος γεμάτο χιόνια το χειμώνα και βροχές το καλοκαίρι, αλλά και γεμάτο πρόνοια για τους ξένους, που σέβονταν το τίμιο αφεντικό…
ΕΡ. Μίλησε μας για την αγάπη σου στο τραγούδι;
«Τραγούδια ακούει ο Θεός
κι όλο καλυτερεύει».
ΑΠ. Έχω φιλία με τον Μανώλη Μητσιά και γνωριμία θαυμασμού με Μίκη, Μαρκόπουλο, Νικολόπουλο, Σούκα και άλλους ξεχωριστούς… Έχω γράψει στίχους σε 50 τραγούδια. Μελοποιημένα …μάταια, αφού αναζητούμε δισκογραφική εταιρεία… Όσο για τις προτιμήσεις μου :Με τρελαίνουν τα σκληρά τραγούδια ευαισθησίας χρώματος μωβ…
ΕΡ. Περίγραψε μου έναν «μεγάλο» εχθρό;
«Χριστέ μου δώσε μου εχθρούς
να ‘ναι πολύ μεγάλοι».
ΑΠ. Χρόνος- Φθόνος…
ΕΡ. Πού την βλέπεις την ομορφιά; Σοβαρά ρωτάω.
«Θεέ μου που την σπαταλάς
την ομορφιά που παίρνεις;»
ΑΠ. Στις γυναίκες- άνθη- πάθη …που λεηλατεί ο Θεός…
πηγή: chiosnews.com
